Important weeds of corn fields
علف های هرز مهم مزارع ذرت
گیاه ذرت در مراحل اولیه رشد خود از حساسیت بیش تری نسبت به رشد علف های هرز برخوردار است . رشد گیاه ذرت در 3 تا 4 هفته ی اول نسبتا کند می باشد و در طی همین دوره علف های هرز می توانند رشد کرده و بر ذرت غالب شوند و با آن رقابت کنند. حداکثر رقابت علف های هرز با ذرت در طی دوره 6-2 هفته پس از کاشت صورت می گیرد و پاک نگه داشتن مزرعه از وجود علف های هرز در این دوره از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است .
مهم ترین علف های هرز مزارع ذرت عبارتند از :
تاج خروس Amaranthus retroflexus.
یولاف وحشی Avena fatua L.
گل گندم Centaurea depressa.
سلمه تره ( سلمک ) Chenopodium album L.
مرغ Cynodon dactylon L.
اویار سلام Cyperus sp.
سوروف Echinochloa crus – galli L.
ارزن وحشی Panicum eruciferum L.
قیاق Sorghum halepense L.
توق Xanthum stramarium.
در زراعت هایی که فاصله ردیف های ذرت از هم زیاد تر باشد، سطح بیشتری از خاک بدون پوشش باقی مانده و آفتاب بر آن می تابد که این کار موجب افزایش جوانه زنی و رشد علف های هرز می شود. یک اقدام کنترلی برای مبارزه با رشد این علف ها که بتواند در مراحل آغازین رشد گیاه ذرت ، علف های هرز را از بین ببرد ، بسیار مفید و لازم می باشد.
استفاده از روش های سنتی دستی و نیز کولتیواتور دستی بین ردیف های کاشت، می تواند تا حدی مفید باشد اما مسلما کافی نیست. برای مبارزه کامل با رشد علف های هرز باید عمل مبارزه دستی را چهار بار انجام داد که این روش گران و پر هزینه خواهد بود و به جای آن می توان از سم سیمازین استفاده نمود. استفاده از کولتیواتور نیز فقط علف های هرز بین ردیف ها را نابود می کند و قادر به از بین بردن علف های هرز روی ردیف ها نیست و بنابراین استفاده از آن نیز اثر کاملی ندارد. استفاده از علفکش هایی که قادرند تا از استقرار بوته های علف های هرز در طول دوره ی 6 هفته اول رشد گیاه ذرت جلوگیری کنند، در کشت این گیاه مفید است. گیاه ذرت نیز به بسیاری از علفکش ها مقاومت خوبی نشان می دهد.
از علفکش هایی که در زمانی که به صورت پیش رویشی مصرف شوند اثر خوبی دارند می توان به موارد زیر اشاره نمود:
آترازین ( 2-1 ) ،
سیمازین (2-1 ) ،
EPTC ( ۲-۳ ) ،
بوتیلات ( 3-2 ) ،
آلاکلر ( 3-2 ) ،
فلوکلورالین ( 5/2-5/1 ) ،
متریبوزین ( 2-1 ) و
تربوترین ( 2-1) .
ترکیب دو سم آلاکلر ( 0/2-5/1 ) + آترازین ( 0/1 ) نیز اثر زیاد تری داشته و قادر است تا علف های هرز باریک برگ یک ساله و پهن برگ را کنترل نماید.
دو علفکش آترازین و سیمازین اثر بیش تری بر روی علف های هرز پهن برگ دارند. در صورتی که آلاکلر از قدرت کنترل کنندگی زیاد تری بر روی باریک برگ های یک ساله تیره گرامینه برخوردار است. در تحت شرایط خشکی و بی آبی آترازین عملکرد بهتری دارد. از طرف دیگر آترازین نسبت به سیمازین اثر بیش تری بر باریک برگ های تیره گرامینه دارد.
علفکش لینورون می تواند به گیاه ذرت نیز صدمه بزند و به همین دلیل باید به میزان کمتر و فقط در مزارعی که از ارقام مقاوم در آنها کشت شده است استفاده نمود .
از دیگر علفکش هایی که قادرند تا طیف وسیعی از علف های هرز را نابود کنند می توان به موارد زیر اشاره نمود:
استوکلر ( 5/1-0/1 ) ،
دی متانامید ( 6/1-8/0) ،
متولاکلر ( 0/3-5/1 ) ،
پندی متالین ( 5/1-0/1 ) ،
اکسی فلورفن ( 0/1-25/0 ) ،
ایمازاکویین ( gr/ha ۷۰-۵۰ ) ،
تیازوپیر ( 0/1-25/0) و
هالو سولفورون ( gr/ha ۸۰-۷۰ ) .
از علفکش های پیش رویشی که قادرند تا علف های هرز پهن برگ را کنترل نمایند می توان به موارد زیر اشاره نمود:
نیکوسولفورون ( gr/ha ۳۰-۵۰ ) ،
پریمو سولفورون ( gr/ha 40-20 ) ،
پروسولفورون ( gr/ha ۱۵-۳۰ ) ،
هالوسولفورون ( gr/ha ۳۰-۴۰ ) و
فلومی کلراک ( gr/ha ۳۰-۶۰ )ا.
*از مخلوط علفکش ها نیز برای افزایش اثر بخشی می توان استفاده کرد.